Następna strona: Życie Matthew
Był drobny, koło 157 cm, i szczupły. Miał delikatne ciemnoblond włosy i oczy błękitne jak niebo. ... Jego wrażliwość - bardziej jeszcze niż nieśmiałość - była najwyraźniejszą cechą jego charakteru. Zawsze był gotów na cokolwiek - puszczanie latawców w parku o północy albo napicie się i pójście na tańce które uwielbiał. ... Zawsze będę pamiętać jego uśmiech.
The whole world was watching, s. 94-95
Jego uśmiech tańczy mi przed oczami, gdy piszę te słowa.
Wszyscy którzy mieli szczęście znać Matta znają ten uśmiech. Matt nigdy nie uśmiechał się tylko ustami. Jego twarz i całe ciało jaśniały. Oczy tańczyły a zapał i energia promieniowały z całej jego istoty. Niezależnie od tego gdzie się spotykaliśmy, on podbiegał do mnie, obejmował mnie przytuleniem, jakie tylko Matt potrafił dać, i bez wstępu zaczynał rozmowę która natychmiast mnie wciągała. I zapadaliśmy w temat o którym właśnie myślał. Jego wnikliwość, dowcip, troska przejawiały się niezależnie od tego, czy rozmawialiśmy o sprawach międzynarodowych, zajęciach uczelnianych, przyjacielu czy o ubraniach.
Matt dowiedział się że jestem daltonistą, i mógłby mi wtedy dokuczać i robić problemy. Ale Matt nie był taki. Nie robił tego ludziom. On tylko chciał dzielić się swym umiłowaniem życia. No i wszyscy wiedzieliśmy jak to jest, być obiektem takich zaczepek. Matt był po prostu dobrym chłopcem.
Matt kochał ludzi. Śmiał się, płakał, czuł dogłębnie, martwił się o wszystkich ludzi, w tym tych których kochał, i tych których nigdy nie spotkał. Interesował się sprawami lokalnymi i globalnymi; chciał kochać, być kochany, i pasować.A Tribute to Matthew Shepard, w pracy zbiorowej From hate crimes to human rights, s. 8-11, 13-14
Talentem Matta byli ludzie. Uwielbiał być z ludźmi, pomagać ludziom, sprawiać by inni czuli się dobrze. Motywowała go nadzieja na lepszy świat, wolny od szykan i dyskryminacji. Przez całe życie doświadczał zranień przez dyskryminację. To z tego powodu był tak wrażliwy na uczucia innych. Był łatwowierny do tego stopnia, że niezależnie od zła, które ludzie mu wyrządzali, w dalszym ciągu wierzył że się zmienią i staną "mili". Matt ufał ludziom, pewnie za bardzo. Przemoc nie była częścią jego życia aż do klasy maturalnej*. Wchodził pomiędzy bijących się ludzi i ich rozdzielał. Był idealnym negocjatorem. Jak nikt inny potrafił sprawić by ludzie się znów pojednali.
Matt kochał ludzi i ufał im. Nigdy nie potrafił zrozumieć, jak jeden człowiek może krzywdzić drugiego, fizycznie czy słowem. Oni go ranili, a on dawał im drugą szansę. Jego umiejętność widzenia tylko tego co dobre sprawiła że na całym świecie miał przyjaciół. Nie zwracał uwagi na rasę, inteligencję, płeć, religię i sto innych rzeczy których ludzie używają by dokonywać wyboru innych ludzi. Wszystko co widział to osoba. Wszystko czego chciał to uczynić drugą osobę swym przyjacielem. Wszystko czego chciał to być akceptowanym jako równy.
Chciał coś zmienić, coś wnieść. Nie był moim homosexualnym synem. Był moim synem któremu zdarzyło się być homosexualnym.* kiedy to padł jej ofiarą w Maroku
w książce Judy Shepard, The Meaning of Matthew. My son's murder in Laramie, and a World Transformed, s. 237-238
Nawet jako małe dziecko miał niesamowitą zdolność wczuwania się w emocje innych ludzi. ... był na nie bardziej wrażliwy niż inne dzieci. ... Nie potrafił oddzielić problemów innych od własnego życia. Pochłaniał wszystko co słyszał, smucił się z powodu przyjaciół, bez przerwy się o nich martwił, płakał z powodu ich problemów czasami, zwłaszcza gdy nie mógł im dać rozwiązania. ... Nawet w przedszkolu brał to do siebie kiedy dzieci nie chciały się dzielić między sobą. Nie cierpiał gdy jakieś dziecko dokuczało lub było złośliwe wobec innego.
The Meaning of Matthew, s. 27, 28, 29, 32
Moja mama mówiła że był najbardziej empatycznym dzieckiem jakie kiedykolwiek spotkała.
American Justice: Matthew Shepard, Death In The. A&E Television Networks. 2001
Wiedział, że oceniać ludzi przed ich poznaniem jest utratą możliwości. Nigdy nie rozumiał dlaczego nie wszyscy tak myślą. Matthew czuł że nie może być nic lepszego na tym świecie niż następny przyjaciel.
strona Fundacji Matthew Sheparda
Był wyjątkowy poniekąd dlatego że był gejem, ponieważ zawsze był inny i ta odmienność sprawiła że stał się bardziej reflexyjny, wrażliwy i pełen empatii.
Miał wygląd potencjalnej ofiary: był tym rodzajem osoby na którą jeśli spojrzysz, wiesz że możesz go skrzywdzić i on to przyjmie - nie może nic z tym zrobić, werbalnie ani fizycznie.w wywiadzie dla Melanie Thernstorm, Crucifiction of Matthew Shepard, Vanity Fair, marzec 1999
Kiedy tylko dowiadywał się o czyimś cierpieniu, dotykało go to osobiście. [Po obejrzeniu filmu "Szeregowiec Ryan"] Był tak wrażliwy na widok przemocy i przelewu krwi że załamał się i płakał.
w wywiadzie dla Melanie Thernstorm, Crucifiction of Matthew Shepard, Vanity Fair, marzec 1999
Kiedy ludzie robili mu uwagi, w rodzaju: "hej, pedale", nie stawiał oporu... Jeśli ktokolwiek żył chrześcijańskim ideałem nadstawiania drugiego policzka, to był Matt. Szczerze wierzę że Matt by przebaczył tym ludziom.
w wywiadzie dla Melanie Thernstorm, Crucifiction of Matthew Shepard, Vanity Fair, marzec 1999
Przesiadywał [w kawiarni] i nawiązywał wspaniałe rozmowy z nieznajomymi. Jego celem było pomaganie tym którym się nie poszczęściło. Zaprzyjaźnił się z bezdomnym, i brał go na lunch raz w tygodniu.
w wywiadzie dla Melanie Thernstorm, Crucifiction of Matthew Shepard, Vanity Fair, marzec 1999
Jego serce jaśniało miłością, gdy oferował swe wsparcie dla tych, którzy nie mieli tyle co on szczęścia w życiu. Zawsze pokładał niespotykaną i autentyczną nadzieję w ludzkości. ... Podchodził do świata z miłością i dobrocią. To dzięki temu potrafił okazywać innym swą miłość w tak bezwarunkowy sposób.
Parę dni przed atakiem powiedział mi, jak bardzo ważne dla niego jest mieć swój udział w powstrzymaniu dyskryminacji i czynienia ludzkości lepszą na każdy możliwy dla niego sposób.The whole world was watching, s. 157-158
Rozmowa z Matthew - zachowany materiał filmowy z 1995 roku
Matt był cudownym, młodym człowiekiem. Miał tylko 21 lat. Całe życie było przed nim, był w nim potencjał na bycie kimś wielkim w przyszłości. ... Ta przyszłość, cały potencjał, wszystkie jego aspiracje zostały nagle zniszczone, zostawiając nas z pytaniem, "co by było gdyby".
A Tribute to Matthew Shepard, w pracy zbiorowej From hate crimes to human rights, s. 13
Następna strona: Życie Matthew